ΜΑΡΙΑ, Μάιος 2020

Από Αθήνα, 5+ μήνες στο Εδιμβούργο, Δημιουργός Λογισμικού


Πες μας λίγα πράγματα για εσένα.

Είμαι 36 ετών, software developer και κατάγομαι από την Αθήνα.

Πόσο καιρό έχεις στο Εδιμβούργο;

Είμαι βετεράνος στο Εδιμβούργο, έχοντας ζήσει σε αυτό κάτι παραπάνω από μισό έτος.

Τί σε έκανε να έρθεις στο Εδιμβούργο;

Το Google με έφερε γιατί το Google ξέρει. Σε πιο σοβαρή νότα, ήθελα πάντα να επισκεφτώ αυτήν την πόλη ως τουρίστρια και ποτέ δεν το κατάφερνα για διάφορους λόγους. Πολύ συχνά το Google search μου αφορούσε αεροπορικά εισιτήρια, αξιοθέατα, ιστορία και βιβλία ή ταινίες που εκτυλίσσονται στο Εδιμβούργο. Όταν λοιπόν αναζήτησα εργασία στο εξωτερικό, από τα πρώτα αποτελέσματα του Google ήταν μια φανταστική ευκαιρία εδώ. Και την ακολούθησα, χωρίς να το έχω μετανιώσει ως τώρα.

Πόσο εύκολη ήταν η εγκατάστασή σου στο Εδιμβούργο;

Θα μπορούσε να είναι και δυσκολότερη. Ευτυχώς το βασικό πρόβλημα της διαμονής, όσο κανονίζεις τα διαδικαστικά, είχε λυθεί χάρη στη φιλοξενία ενός φιλικού ζευγαριού, που τότε ήταν απλώς γνωστοί γνωστών. Αν δεν έχεις κάποιον γνωστό εδώ, δύσκολα έχεις το αντίστοιχο κεφάλαιο που χρειάζεται να ξοδέψεις μέχρι να αποκτήσεις National Insurance Number (NIN) και proof of address, για να ανοίξεις τραπεζικό λογαριασμό.

Τί προβλήματα αντιμετώπισες και πώς τα ξεπέρασες;

Τα πρώτα προβλήματα ήταν καθαρά διαδικαστικά και πήραν γύρω στους δύο μήνες συνολικά για να λυθούν. Το πρόβλημα της εργασίας είχε λυθεί προτού έρθω. Στη συνέχεια έπρεπε να κανονίσω πού θα μείνω μέχρι να εκδοθεί το NIN, η έκδοση του οποίου πήρε ένα μήνα περίπου. Το αρχικό σχέδιο ήταν Airbnb και θα κόστιζε πολύ, ευτυχώς όμως προέκυψε η φιλοξενία. Με το γράμμα από το NIN είχα proof of address για να ανοίξω τραπεζικό λογαριασμό. Όμως δεν είχα credit score σε αυτόν, επομένως έπρεπε παντού να δίνω προκαταβολή: από την εταιρεία κινητής τηλεφωνίας για αγορά συσκευής με τον λογαριασμό μου, μέχρι τρία ενοίκια στο μεσιτικό γραφείο για την ενοικίαση διαμερίσματος, χώρια την εγγύηση. Εν γένει, ήθελε να έχεις κάποιο κεφάλαιο. Πάντως νομίζω ότι η ενοικίαση ήταν και το πιο δύσκολο πρόβλημα, γιατί ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, δεν είναι εύκολο να ψάχνεις ενώ δουλεύεις, και έχεις τον περιορισμό ότι μπορεί να μην σε δεχτούν σαν ενοικιαστή χωρίς credit score απο την τράπεζα. Τα τρέχοντα προβλήματα που αντιμετωπίζω έχουν σχέση με την νοοτροπία και την επικοινωνία: δυσκολεύομαι να κατανοήσω πότε εννοούν αυτό που λένε και πότε είναι απλώς ευγενικοί. Φαντάζομαι όμως ότι είναι θέμα προσαρμογής και αυτό.

Τί σου αρέσει στο Εδιμβούργο;

Ο καιρός. Αστειεύομαι. Έχοντας ζήσει στην Αθήνα, λατρεύω το γεγονός ότι είναι μια μικρή πόλη που τα έχει όλα προσβάσιμα σε ελάχιστο χρόνο. Αυτό το γεγονός προσφέρει σαφώς καλύτερη ποιότητα ζωής. Για παράδειγμα, έχω τρία πάρκα σε απόσταση αναπνοής από το σπίτι μου και περπατάω να πάω στη δουλειά μου. Αγαπώ πολύ το γεγονός ότι είναι πάντα ζωντανή, σε αντίθεση με πόλεις της κεντρικής και δυτικής Ευρώπης. Οι άνθρωποι επίσης είναι ειλικρινά φιλικοί – όταν καταφέρεις να καταλάβεις την προφορά τους. Και τέλος με μαγεύει η ατμόσφαιρα της.

Τί δε σου αρέσει στο Εδιμβούργο;

Ο καιρός είναι ένα δύσκολο μέρος της ζωής εδώ, που πρέπει να συμβιβαστείς. Και τι συμβαίνει με τους γλάρους;!

Πώς βρίσκεις την εδώ Ελληνική παροικία;

Δεν έχω προλάβει να δικτυωθώ και η πανδημία έκοψε κάθε δυνατότητα πλέον. Οι εντυπώσεις μου πάντως είναι πολύ θετικές, από το λίγο που έχω δει.

Σου λείπει κάτι από την Ελλάδα και τί είναι αυτό;

Ακόμη δεν μου λείπει κάτι. Σαφώς δεν έχεις την ίδια ζωή και λείπουν πράγματα που τα θεωρούσες δεδομένα. Το κόλπο είναι να βρίσκεις υποκατάστατα. Πιο εμπεριστατωμένη άποψη όμως θα σας πω αφού κλείσω περισσότερο χρόνο εδώ.

Τί συμβουλή έχεις να δώσεις σε κάποιον που σκέφτεται να μεταναστέψει στο Εδιμβούργο;

Να το δοκιμάσει, αξίζει να δει μια διαφορετική ζωή από αυτή που θεωρούμε δεδομένη στην Ελλάδα. Δεν είναι ιδανικές οι καταστάσεις, ούτε λυμένα τα πάντα, όλοι μας έχουμε πάνω κάτω μια αποτρεπτική εμπειρία, αλλά ας μην αποθαρρυνθεί. Γίνεται.

Μια ευχή για το τέλος;

Η μόνη ευχή που μου έρχεται στο μυαλό είναι υγεία. Είναι πρακτικά το πρωταρχικό αγαθό που έχουμε, όταν ξεκινάμε μια νέα ζωή σε έναν νέο τόπο.